In de gezellige kantine van de atletiekhal in Heusden-Zolder hangt een ontspannen sfeer. Atleten praten na over hun prestaties, en supporters evalueren het spektakel. Ko de Vliegenier, altijd op zoek naar een goed verhaal, zit aan een tafeltje met een glas cola. Tegenover hem neemt Geert Smulders plaats, met een ijsthee in de hand en een brede glimlach op zijn gezicht. Het is duidelijk dat Geert tevreden is over zijn dag. Ko ruikt een interessant gesprek en vraagt Geert naar zijn ervaringen tijdens de indoorwedstrijd. Wat volgt, is een levendig en openhartig interview met de sprinter en kersverse kogelstoter.
Ko: He Geert! Hoe ging je 60m-race vandaag? Kun je het voor me beschrijven?
Geert: He hallo Ko! Ja, de 60m ging wel aardig. Maar de start blijft een probleem. Het feit dat ik in een serie zat met alleen maar jonge atleten hielp ook niet echt mee. Man, wat waren die snel weg! Op zo’n korte afstand is het lastig om me aan hen op te trekken, en dat merkte ik wel.
Ko: Wat ga je doen om sneller te worden op de 60m?
Geert: Nou, ik moet meer sprintjes trekken en meer wedstrijden lopen. Dit was mijn eerste wedstrijd dit indoorseizoen. Het komt van eigens wel goed, maar ik moet ritme opbouwen.
Ko: Ben je tevreden met je resultaat?
Geert: Ja, zeker! Mijn doel was onder de 10 seconden blijven. En ook al is het maar 0,08 seconden, 9,92 is onder de 10. Dus daar ben ik blij mee!
Ko: Je hebt vandaag ook een nieuw onderdeel gedaan, toch? Vertel eens.
Geert: Ja, kogelstoten! Mijn doel was simpel: minstens één geldige poging doen. Daarmee had ik een clubrecord, en dat is gelukt.
Ko: Hoe blij ben je met je afstand? En wat was je resultaat precies?
Geert: Hartstikke blij! Ik stootte 5 meter 98. Het is jammer dat ik net de zes meter niet haalde, maar dat wordt mijn volgende doel.
Ko: Je zei dat het nieuw voor je is. Hoe leuk vind je het?
Geert: Ik vind kogelstoten best wel leuk! Maar ik ben natuurlijk wel een sprinter. Als het kogelstoten de voorbereiding op de 100m of 200m in de weg zit, dan laat ik het gewoon.
Ko: Zijn er andere technische onderdelen die je misschien wilt proberen?
Geert: Nou, misschien speerwerpen en discuswerpen. Maar hamerslingeren en hoogspringen? Daar begin ik niet aan. En het verspringen heb ik omgedoopt tot “onhandigspringen” – dat moet ik ook niet meer doen, haha!
Ko: Wanneer ga je weer kogelstoten?
Geert: Misschien in Gent op 28 december. Maar voorlopig richt ik me bij trainingen vooral op de sprint.
Ko: Heb je eigenlijk de mogelijkheid om te trainen op kogelstoten?
Geert: Nee, helaas niet. Bij zowel Astylos als CIKO’66 is er geen mogelijkheid om echt te trainen op kogelstoten. De wedstrijden zelf zijn dus mijn training. Maar ach, ik doe het allemaal voor mijn plezier
Ko: Wat wil je bereiken met je indoorwedstrijden?
Geert: Pfoeh, goede vraag. Aan de ene kant hoop ik anderen te enthousiasmeren. Ik zou het leuk vinden als mijn clubgenoten ook indoorwedstrijdjes gaan doen en mijn record aanvallen. Aan de andere kant hoop ik natuurlijk dat mijn record zo lang mogelijk blijft staan, haha. Maar vooral: laat iedereen maar met mij plezier maken. Dat is wat ik echt wil.
Ko: Mooi gezegd, Geert! Bedankt voor het gesprek en veel succes met je volgende wedstrijden!
Geert: Dank je, Ko! Tot de volgende keer!
Na een inspirerend gesprek met Geert Smulders is één ding duidelijk: plezier staat bij hem altijd voorop. Of het nu gaat om sprinten, kogelstoten of het enthousiast maken van zijn clubgenoten, Geert weet met zijn passie en relativerende humor anderen te motiveren. Terwijl hij zijn ijsthee opdrinkt en met een glimlach naar de atleten in de hal kijkt, concludeert Ko dat Geert niet alleen een atleet is, maar ook een voorbeeld voor anderen. "Met die positieve instelling en duidelijke doelen gaat Geert nog veel mooie prestaties neerzetten," denkt Ko terwijl hij zijn notitieblok dichtklapt. Een atleet om in de gaten te houden, zowel op de baan als in de kantine!